නිදා උන් මගෙ කවි සිත
අවදි කල පෙම්බර හද
දුරින් ඉද පෑ සෙනෙහස
අවසරයි විඳ ගන්නට...
අන්සතුයි ඔබ සදහට
නෑ ඉඩක් මට ඔබ ළඟ
එහෙත් ඒ ලෙන්ගතුකම
ණයගැතී මම සදහට. . .
වෙන්ව යන්නට ළඟ බව
දැනෙන විට සන්තානෙට
දැවී යයි මා තුන් සිත
අලු වෙලා මේ මග තොට. . .
සදා පතනෙමි ඔබ සුව
දුකක් නොමෙ වේ කෙදිනක
බොලද සිත ඉකි ගැසුවට
නොනවතෙන් මා පෙම්බර. . .
0 අදහස්:
Post a Comment