ජීවන ගීතිකාව




ඉර හඳ කැලුම් සරසරන විට මෙලෝ ගැබ
නෙක පුර මිතුරු වරුසා අග නුවර සිඔ
බැඳෙනා මිතුරු දම් දලු ලන උසට නුබ
තනිකම මකන යෙහෙළිය සොහොයුරිය නුඔ...........

එක් මව් කුසක සුවසේ නිදි නොලත් වට

සැබවින් ළබැඳි සෙනෙහෙන් නැගණියකි මට
දෑතේ වෙලී කෝළෙන් පද ගොතන විට
මා මුව හොරෙන් විහිදයි මුදු සිනා කැට.......

දින දින මෝරනා සඳ කැන් විලස නගේ

දෝතින් තෙදස් බල විහිදනු සතර දිගේ
දිරියෙන් ජය කිරුලු පළඳින දිනට නගේ
කඳුලක් හොරෙන් දිදුළනු අැත මගේ නෙතේ




0 අදහස්:

Post a Comment

 

Poetry@UCSC © 2012

Distributed by: UCSC :I: | best songs ever