මායාවක් දෝ...?

මායාවක් දෝ දෑස් මානේ 

පෙනී නොපෙනෙන සේයා 

ඔබේ රූ ඇඳි සිතේ මතුවෙන 

මැවී බිඳී යන චායා ...

නුදුටුවෙමි කලකින් ඔබේ වත 

කිරි සිනහවන් පිරි එදා 

උන්මාද හදවත නොදන්නේ 

කුමන අරුම ද විය මෙදා ...

කතාවක් එක සිනහවක් දැකුමට 

හිතයි දැහැනේ වෙලී 

හමුවුවත් නෙතු දෑල ඉඳහිට 

ඉවත බලනෙමි මා යලී ...

නෙතඟ දිලිසෙන කඳුළු බින්දුව 

පෙනෙන්නට කාටත් නොදී 

දෝත පිරවූ දියෙන් දෑසම 

තෙත් කරමි හිත නෑ දැඩී ... 

තව දුරටත් »

පෙනේවි ඔබේ රුව ජායා

නොකියූ කතාවෝ මතකෙට ගලා ඒ 

යලි යලි සවනේ පිලි රැව් දී ඇසේ 

ගත හිත යාවී නැත ඇත වෙන්වී 

කවදා එක්වෙයිද නොදනිම් කෙසේ .........

පුන් සඳ පායා ඔබේ රූ චායා 

ඇන්දේ හිතින් මං බොළඳයි වගේ 

හඳ නැති අහසේ ගනඳුරු ගගනේ 

තරු එළියක් වෙන්න ලෝකෙට මගේ ..........

උවන පුරා ලූ සිනා මලේ වූ 

සවනට යා වේ දො වදනක් නුඹේ 

නුදුටුව අයුරින් දෑසට පෙනිමින් 

කොහොමද ඉන්නේ මං ‘ මාදී ’ මෙසේ ........

හද විරසක වී නෑ හද පිර වී 

ඇත්තේ ඔබෙන් දැයි සිතෙහී නැඟේ 

කුළු යයි පාවී හඳ පායා වී 

යලි ඔබ ඒවී නම් ලෝකෙට මගේ ......... 

තව දුරටත් »

අකුර

නිරුදක කතරට දිය බිඳ 

මෙන් වූ වද උරුම නැතත් 

කලකට පසු ලැබූ වදන් 

ඔබේ හඬින් කියවන්නම් .... 

අකුරු කලෙමි හැකි තරමින් 

සිතුවිලි ගත වාරු නැතත් 

සුවපත් වේ දහස් වරින් 

හඬ සවනත පැතිරේ නම් ...

තව දුරටත් »